Sunday, April 11, 2010

Beste lezers,

Aan elk verhaal komt een einde, en bij deze is er dan ook een einde gekomen aan mijn opleiding op SFA!

De CPL IR ME checkride vanuit Antwerpen verliep vrij vlot! Het was dan ook erg goed weer die dag (SKC), maar wel met een stevige wind. Na één uurtje van manoeuvreren, en het "schieten" van meerdere approaches viel het verdict: "I have controls, you just relax now, congratulations!". Toch wel een hele last die van je schouders valt, ook al weet je dat je voor een langere tijd niet meer zal vliegen.

Na dat extra lijntje op mijn vliegvergunning, was het dan tijd om aan het allerlaatste deel van de opleiding te beginnen: de "Airline Career Preparation Program". Deze bestaat uit 2 onderdelen: basic jet flying en MCC.



Zoals reeds vermeld deed ik deze op de B737NG. Een prachtig vliegtuig, waarin mijn flightmate en ik veel plezier beleefd hebben. Samen hebben we vele engine severe damages, engine fires en single engine go arounds doorstaan.

Op 26 maart 2010 was het dan zover, onze finalfinalfinal evaluation checkride! Na 3 uur en 20 minuten hard werken, viel ook weer het verdict. We hadden bewezen dat we in groepsverband de B737NG konden besturen, maar ook dat we al verschillende basismalfuncties van het vliegtuig de baas konden. Zowel als Pilot Flying als Pilot Monitoring. Als kers op de taart nog een paar mooie comments in onze training records, en het geluk kon écht niet meer op.



De volgende keer vertel ik wat ik nu, precies 2 maanden later, allemaal aan het doen ben.

Adios!

Wednesday, January 20, 2010

Goededag,

Ondertussen hebben we toch al zo'n 3 keer kunnen vliegen hier in België. Nu, wat bepaalt of dat het verantwoord is om op te stijgen of niet? Ervan uitgaande dat het vliegtuig vliegwaardig bevonden wordt, en we op het schema gezet worden, zal in deze tijd van het jaar het weer de meest beperkende factor zijn.

Het meest voorkomende probleem in de winter in België, is "icing". Icing is een potentieel gevaar voor vliegtuigen, omdat de accumulatie van ijs op de vleugel, de luchtstroom sterk kan beïnvloeden. Het zorgt ervoor dat het gewicht van het vliegtuig toeneemt, samen met de weerstand. De lift daarin tegen, wordt sterk verminderd. In het ergste geval kan het ijs de vorm en de structuur van de vleugel zoveel veranderen dat de luchtstroom niet genoeg energie heeft om over heel de vleugel te geraken, en kunnen we in een "stall" geraken. Het zou natuurlijk puur toeval zijn als beide vleugels in zo'n geval op hetzelfde moment zouden stallen. Je kan het je al voorstellen, één vleugel die je boven probeert te houden, terwijl de andere liever als een baksteen uit de lucht zou vallen.

Nu, één van de redenen waarom luchtvaart zo veilig is, is omdat we altijd grote marges nemen als het op veiligheid aankomt. We kunnen altijd beslissen om niet op te stijgen, maar we kunnen nooit beslissen om niet meer te landen. Afgelopen weken hebben we dan ook enkele keren noodgedwongen moeten beslissen om met beide voeten op de grond te blijven.

EBAW 190650Z 26004KT 220V280 2200 -DZ BR BKN002 04/03 Q1024 R88/190095 TEMPO 1500 BR=


Er zijn nu dus nog 2 vluchten over, voordat ik klaar zou moeten zijn voor mijn Instrument Rating checkride. Met een beetje geluk, zou ik volgende week klaar kunnen zijn, en aan de laatste fase van mijn opleiding aan SFA kunnen beginnen, de ACPP (Airline Career Preparation Program). Deze houdt MCC (Multi Crew Co-operation Course) en basic jet flying in, iets waar ik dus al héél lang naar uitkijk!

Volgende keer meer!









Hoi,

Het is ondertussen alweer eventjes geleden, en er is dan ook het één en ander gebeurd ondertussen.

Om een lang verhaal kort te maken: nadat we onze Da40 fase hadden afgerond, was het tijd voor te leren vliegen met 2 motoren. We deden dit op de Diamond Twinstar (Da42), een super tof vliegtuig om mee te vliegen. Nadat we hier zo'n kleine 20 vluchtjes op hadden gedaan, was het tijd voor de Commercial Pilot Licence checkride te doen. Deze checkride heb ik gehaald op 19 december. Enkele dagen later, net voor Kerstmis, was het dan tijd om terug te keren naar België.

Ondertussen hebben we toch al zeker één keer kunnen vliegen in België, op een tijdspanne van 3-4 weken tijd. We beginnen te begrijpen waarom ze ons naar Arizona sturen om te leren vliegen! Het is natuurlijk ook wel zo dat we op het slechtste moment van het jaar zijn terug gekomen.

Volgende keer meer over vliegen in België en over vliegen met 2 motoren!